-
1 pozostawiać
pozostawiać (-am) < pozostawić> (-ię) dobytek, bagaż zurücklassen; rzecz liegen lassen, stehen lassen; (osierocić) zurücklassen; (opuścić) verlassen; w spadku hinterlassen; decyzję, wybór überlassen; ślad, bliznę hinterlassen, zurücklassen; wolne miejsce lassen;pozostawiać decyzję k-u jemandem die Entscheidung überlassen;pozostawiać po sobie hinterlassen;pozostawiać za sobą hinter sich lassen;nie pozostawiać wątpliwości keinen Zweifel aufkommen lassen ( co do G über A);pozostawiać niezapomniane wrażenie einen bleibenden Eindruck hinterlassen;pozostawiać otwarte drzwi die Tür offen stehen lassen;to pozostawia wiele do życzenia das lässt viel zu wünschen übrig -
2 pozostawić
pozostawiać (-am) < pozostawić> (-ię) dobytek, bagaż zurücklassen; rzecz liegen lassen, stehen lassen; (osierocić) zurücklassen; (opuścić) verlassen; w spadku hinterlassen; decyzję, wybór überlassen; ślad, bliznę hinterlassen, zurücklassen; wolne miejsce lassen;pozostawiać decyzję k-u jemandem die Entscheidung überlassen;pozostawiać po sobie hinterlassen;pozostawiać za sobą hinter sich lassen;nie pozostawiać wątpliwości keinen Zweifel aufkommen lassen ( co do G über A);pozostawiać niezapomniane wrażenie einen bleibenden Eindruck hinterlassen;pozostawiać otwarte drzwi die Tür offen stehen lassen;to pozostawia wiele do życzenia das lässt viel zu wünschen übrig
См. также в других словарях:
ostawiać — ndk I, ostawiaćwiam, ostawiaćwiasz, ostawiaćwiają, ostawiaćwiaj, ostawiaćwiał, ostawiaćwiany ostawić dk VIa, ostawiaćwię, ostawiaćwisz, ostaw, ostawiaćwił, ostawiaćwiony 1. daw. «zostawiać, pozostawiać» Ostawcie nas w spokoju. Ostawił otwarte… … Słownik języka polskiego
